Zmiana historii spadochroniarstwa

O tym, czym jest CYPRES i do czego służy, można powiedzieć – wszycy wiedzą… Ale, jeśli przyjrzymy się genezie jego powstania, historii stworzonej przez Helmuta Cloth’a, dzięki której raz na zawsze zmieniło się spadochroniarstwo, zrozumiemy to zdecydowanie lepiej.

Lata 80′ – czas dynamicznego rozwoju “nowoczesnego” spadochroniarstwa, a przyjaciele Helmuta, wielkiego pasjonata skakania, co pewien czas giną podczas skoków spadochronowych.

Helmut Cloth nie jest “bohaterem pierwszego planu”. Jest uczestnikiem boogie – nigdy w świetle reflektorów – i nie jest „duszą towarzystwa”. W 1986 r. był przedsiębiorcą i inżynierem, ale też bardzo aktywnym skoczkiem spadochronowym.
Ilość wielokrotnie widzianych wypadków śmiertelnych oraz przesłanek do takich wypadków, zaowocowała przekonaniem, że trzeba naprawić tą sytuację, trzeba spróbować pozbyć się tego problemu. A że był facetem, który ze swoich zawodowych przedsięwzięć rozumiał procesy produkcyjne i rozwiązania techniczne  – postanowił znaleźć rozwiązanie.

Helmut był przekonany, że podstawowa idea istniejących wtedy AAD jest właściwa, lecz ich niedoskonałość wynika z tego, że do aktywacji dochodzi często w nieodpowiednim czasie. Po prostu potrzeba dużo więcej finezji, aby uzyskać 100% niezawodności – i to dla Helmuta stało się priorytetem.

Nowa koncepcja AAD dostała nazwę CYPRES, co było akronimem od wyrażanego po angielsku CYbernetic Parachute RElease System. Po naszemu – to Cybernetyczny System Zwalniania Spadochronu.
To wszystko zmieni.

Zaczęło się od listy.

Helmut przeanalizował wszystko, co było nie tak z AAD, które były obecne na rynku. W fazie projektowania CYPRESa, Helmut stworzył listę 13 wymagań, które urządzenie musi spełnić, zanim będzie produkowane. Po sporządzeniu tej listy projekt „wystartował”.
Oczywiście istniały setki wyzwań, od błahych – do takich nie do pokonania. Urządzenie musiało “pasować” do każdego skoczka, od przestrzeni nad bagnistą Florydą po spieczoną pustynię Namibii. Musiało być maleńkie, ale musiało mieć największą dokładność. Przy tym pobierać niewielką ilość mocy. Urządzenie musiało być powtarzalne przy produkcji w dużych ilościach.
Musiało działać niezawodnie wraz z upływem czasu. 

Nawet połowa wymagań wystarczyłaby do tego, żeby (tak dokładnie wtedy było) mnóstwo ludzi stwierdziło, że nie da się tego zrobić. Na szczęście więcej było przekonanych, że się da!

Specjaliści wzięli się do pracy.

Eksperci w dziedzinie aerodynamiki, termodynamiki. Podobnie mechanicy, fizycy i inżynierowie (elektronicy i programiści). Następne cztery lata to tysiące godzin różnego rodzaju testów.

Nowe inżynierskie rozwiązania wciąż się rodziły, lecz dokładny pomiar wysokości nie był żadnym szczególnie imponującym wyczynem, nawet pod koniec lat 80-tych.
To, nad czym się skupiono, tkwiło w szczegółach: potrzebny był hiper-precyzyjny pomiar wysokości za pomocą maleńkiego, niskonapięciowego mechanizmu, który na dodatek będzie umieszczony w obudowie, i da się go bezproblemowo umieścić gdzieś w kontenerze spadochronowym.

Helmut i jego zespół przeanalizowali setki różnych koncepcji – włączając w to nawet radar i sonar (!) – zanim stworzyli pierwszy na świecie cyfrowy wysokościomierz bazujący na pomiarze ciśnienia atmosferycznego.

Kiedy to “drobne” niemożliwe stało się możliwe, wcale nie oznaczało to wyjazdu na urlop. Każdy z trzynastu punktów stanowił duże wyzwanie, każdy z punktów należało “odhaczyć” na liście. Zespół misternie pracował nad każdym z nich.

CYPRES “wykonał” ponad 146 milionów skoków spadochronowych (ta liczba rośnie niemal codziennie), uratował życie ponad 4000 skoczków spadochronowych chroniąc ich przed zderzeniem z ziemią. Zgodnie z wiedzą producenta (na dzień dzisiejszy nie ma takiego zgłoszenia) – NIGDY nie zawiódł w wykonaniu zamierzonego zadania.

Przypominam, że od 2017 roku, wszystkie nowo wyprodukowane CYPRESy mają:

• dobrowolną obsługę okresową,
• 15,5 roku użytkowania,
• wciąż ten sam poziom niezawodności.

To wszystko przy zachowaniu tego samego poziomu ceny!